برترین مقاله های علمی

این مقاله در مورد طنز و شعر دوران مشروطه می باشد.

شعر و تصنیف و ترانه یکی از مهم ترین آثار طنزی بود که توسط شاعران انقلابی مشروطه به صورت های مختلف سروده می شد

و به دلیل خصوصیت شعر بودن و به آهنگ درآمدن در ابعاد وسیع منتشر می گشت.

شعر طنز مشروطه، زبانی ساده و عامیانه دارد ,معمولا آهنگین است ,تعریف اجتماعی و اعتراضی دارد و اغلب از اشکال جدید و تازه ای استفاده کرده است.

گرچه می توان فهرستی بلند از شاعران مشروطه برشمرد، اما شاید آوردن نام افرادی چون عارف قزوینی، سید اشرف الدین قزوینی( نسیم شمال)، میرزاده عشقی،

میرزا علی اکبر طاهرزاده صابر(هوپ هوپ)، میرزا علی اکبرخان دهخدا، ایرج میرزا، ملک الشعرای بهار، محاسب الملک،

ادیب الممالک فراهانی، مکرم اصفهانی دربرگیرنده بخش اعظم شعرای دوره مشروطه باشد.

شاهزاده ایرج میرزا، نامش بسیار شناخته شده و جزو شیرین ترین شاعران مشروطه است.

وی بیش از آنکه اشعارش معترض به استبداد باشد، منتقد عقاید خرافی مردم و افکار مذهبی متحجر است.

اشعار ایرج برجسته ترین اشعار تاریخ طنز فارسی است. وی ریاکاری، خرافه پرستی، دورویی و بی همتی مردم ایران را مورد انتقاد قرار می دهد.

اشعارش گویی که گفتگوی معمول مردم عادی است. به خوبی شخصیت می پردازد و در هجو نیز بی نظیر است.

طنزنویسان و طنزسرایان و کاریکاتوریست های انقلاب مشروطه کاری بزرگ کردند. آنان موفق شدند که مفاهیم و ارزش های مهمی چون

پیشرفت و تجدد و تحول و آزادی و برابری و عدالت را به زبان ساده به مردم بگویند و ذهن مردم را بیدار کنند.

این واقعه ای عظیم و حادثه ای بزرگ بود، اما نکته اینکه خواندن شعر مخمس «مشتی اسمال» محاسب الملک که

صد سال پیش از این سروده شده، به ما نشان می دهد گویی از صد سال پیش همه چیز همان است که بود

برای دانلود مقاله اینجا را کلیک کنید.